Słowacki Raj (Suchá Belá + Kysel')

Cel: Suchá Belá + Velky Kysel

Trasa: Podlesok wąwóz Suchá Belá Suchá Belá Vrchol (959 m) Pod Vtáčim Hrbom Kláštorisko Obrovský vodopád Veľký Kyseľ Pod Biskubskými Chyžkami (1004 m) Glac - Malá Pol'ana (990 m) Suchá Belá Vrchol Pod Vtáčim Hrbom Podlesok

Długość trasy: 22 km

Pogoda: cudowna

Widoczność: dobra

6:45. Dzwoni budzik. O mój Boże, nóg nie czuję! Jednak wstaję. Zaspany wychodzę z pokoju. Ale jaja! Wszystkie klamki były wysmarowane pastą do zębów, niektóre nawet obklejone "srajtaśmą", a jedne drzwi zostały nawet ozdobione, oryginalnym, paścianym napisem: "haha". Z relacji moich kompanów dowiedziałem się, że jeszcze kilkadziesiąt minut wcześniej ktoś powiązał buty wszystkich wycieczkowiczów. W efekcie pierwsza osoba, która wyszła o poranku na korytarz natknęła się na sznur powiązanych ze sobą butów, sznur o długości jakichś 30 metrów.

No cóż, przychodzę na śniadanie. Hm... 3 parówki, zawsze to coś. Po chwili pośpieszne pakowanie się i... zmywanie pasty do zębów. W pośpiechu idę do autokaru by zostawić tam swoje rzeczy, no i w drogę!

1-2) Tatry Wysokie widziane z Podlesoka

Podlesok jest niewątpliwie dobrą bazą wypadową na Słowacki Raj. To tak na wstępie. Tego dnia była wspaniała, bezchmurna pogoda, dzięki temu mogliśmy podziwiać niemal całe Tatry Wysokie! Cudownie to wyglądało.

W Podlesoku także rozpoczyna się szlak prowadzący przez wąwóz Sucha Bela. Jest to ścisły rezerwat przyrody, jeden z najbardziej romantycznych i najczęściej odwiedzanych wąwozów Słowackiego Raju. Wąwóz jest przykładem erozji wstecznej z przepięknymi wodospadami, na trasie spotkamy także kotły wirowe oraz progi rzeczne.

Skąd nazwa Sucha Bela? Otóż płynący przez wąwóz potok w dolnej części ginie w ponorze. Sucha Bela jako jedyna swój dolny koniec wąwozu ma na obrzeżu Słowackiego Raju i do Doliny Hornadu uchodzi pod Podlesokiem – na południowym skraju Kotliny Hornadzkiej.

Wyruszamy. Początkowa droga prowadzi suchym korytem rzeki. Atrakcje zaczynają się wraz z pierwszym wodospadem. Drabinki, łańcuchy – jak zwykle trudno mi to opisać, zapraszam do galerii zdjęciowej. W Suchej Beli było kilka wodospadów, a przy każdym z nich drabinka, w sumie naliczyłem ich z kilkanaście, podobnie z drewnianych kładkami – również było ich całe mnóstwo. Znów przeżywaliśmy ten niezwykły sen o fantastycznej wspinaczce górskiej.

1-15) w wąwozie Suchá Belá

Po niespełna dwóch godzinach przeszliśmy cały wąwóz, wymaga on niemałej sprawności fizycznej, a przede wszystkim odwagi. Teraz szutrowa droga prowadziła nas w kierunku Klasztoriska.

Naturalnie Słowacki Raj to przede wszystkim jednokierunkowe szlaki w wąwozach, drabinki itp., ale reszta szlaków jest raczej łagodna, idealna na krótsze lub dłuższe spacery z rodziną – w sam raz dla każdego.

W Klasztorisku odpoczywamy pół godziny. Było naprawdę gorąco, zaczęło mi nawet brakować wody, na całe szczęście z pomocą pośpieszyło mi pół litra wody mineralnej za jedyne 1.20€.

1-2) widoki z Klasztoriska

Przyszła pora na drugą część wycieczki. W drodze do Wielkiego Kisielu zboczyliśmy na szlak żółty by obejrzeć Obrovský vodopád (Wodospad Olbrzymi), który ma aż 60 metów wysokości! Coś niesamowitego!


 
 
 

Doszliśmy do skrzyżowania kilku szlaków. Do wyboru był Mały Kisiel lub Wielki Kisiel. Wybraliśmy ten większy z racji tego, że jest po prostu większy:). W przeciwieństwie do Małego, w Wielkim można spotkać kolejne drabinki i łańcuchy. Pokonaliśmy je z dużym uśmiechem na ustach.

Końcowa faza podejścia była dosyć stroma. I tak było tym lepiej dla nas, że przynajmniej drzewa nie przepuszczały promieni słonecznych. A po chwili każdy z nas mógł ze satysfakcją powiedzieć: Zrobiłem Wielki Kisiel!

Powrotna droga do Podlesoka biegła już łagodnymi i opadającymi grzbietami. Tylko pod koniec zejście prowadziło nieco stromymi ścieżkami, ale nikt na to nie narzekał. Po drodze nawet zatrzymaliśmy się przy punkcie widokowym, aby ponownie podziwiać panoramę Tatr.

Mimo, iż trasa była długa i ciężka, pokonujemy ją szybko. Już o 15:30 jesteśmy w Podlesoku, a odjazd był planowany na godzinę 17:00. Przez ten czas mogliśmy poszukać czegoś w pobliskich restauracjach. Ceny odstraszały, jednak i tak zwyciężył głód. Nie ma to jak duży hamburger za 1.90€. Przez resztę czasu pozostawało nam się tylko opalać, a pod koniec podziwiać przepiękne Tatry Wysokie.

Do Krakowa pełni niezapomnianych wrażeń docieramy po czterech godzinach...

Podsumowanie

Zacznijmy od tego, że Słowacki Raj jest piękny. Nawet bardzo piękny. W sumie to szkoda, że byliśmy tu tylko 3 dni. Na Słowacki Raj składa się przecież kilkanaście wąwozów, z czego my przeszliśmy tylko kilka. Aby przejść je wszystkie, trzeba poświęcić przynajmniej tydzień. Nie narzekajmy jednak. Wyprawa kosztowała (bez zniżek) 319 zł. Za tę cenę dostaliśmy marny nocleg, ale za to 3 niesamowite dni górskich wędrówek. Na miejscu pozbyliśmy się kilkunastu euro. Przeszliśmy ponad 60 km, nogi bolały, było jednak warto - dla takich widoków naprawdę było warto. Pogoda dopisała – było wspaniale!

Mam nadzieję, myślę i wiem, że kiedyś tam wrócę...:)

Wycieczkę zorganizował Klub Turystyki Górskiej Hutniczego Oddziału PTTK w Krakowie.

Galeria 95 unikalnych zdjęć --> Słowacki Raj (Suchá Belá + Kysel')